Moim zdaniem cierpienie można podzielić na różne etapy. Już podczas porodu ma miejsce pierwsze cierpienie. Matka nowo narodzonego dziecka i ono samo przechodząc przez ten pierwszy etap, doznają cierpienia. Każda żywa istota odbiera swoje własne cierpienia na zupełnie różne sposoby. Osoby mniej emocjonalne, które wpadają w krąg nędzy, cierpią z powodu niewłaściwej inkarnacji. Istnieją jednak możliwości, aby oddalić od siebie ten ciężar, który może w nas wywołać zaburzenia osobowości i doprowadzić nas do desperacji. Człowiek jest w stanie z własnej woli zmienić swój tryb życia za pomocą medytacji. W efekcie, jego umysł osiąga wewnętrzny spokój, który chroni go przed cierpieniem. Ludzie, którzy utrzymują umysłową równowagę i stosują regularnie praktykę zbiorowej lub indywidualnej medytacji, osiągają najwyższy poziom spokoju. Czyli jednym prostym zdaniem, jeśli ktoś nie dba o siebie i swój rozwój duchowy, to może przez to cierpieć i ponieść stratę. Tak, jak człowiek, który stał się bezdomnym menelem, „mieszkającym” pod mostem. Albo jak złodziej, który dokonuje kradzieży, przez co trafia za kraty. Podobnie jak hazardzista, który przez swój nałóg, stał się bankrutem. Wszyscy jednak mają wolny wybór, czy i w jaki sposób pracować nad swoim duchowym rozwojem.
Hari