<< powrót do strony: Pytania od (i do) Więźniów
1. Co daje Tobie praktyka?
- Kajtek: Świadomość,że człowiek dzięki praktyce może bardzo dużo w sobie zmienić.Daje mi wiarę,siłę, cierpliwość i możliwość zostania Największym Wojownikiem,ale aby nim zostać trzeba pokonać samego siebie.
- Burczymucha: Spokój wewnętrzny,inne spojrzenie na świat,na ludzi tj. większe zrozumienie,ale i jednoczesne oddalenie.
- Kamil: Praktyka uczy mnie cierpliwości i umiejętności znalezienia pozytywnych stron w każdej sytuacji i odnalezienie radości z życia nawet w najtrudniejszym polożeniu.
- Krystian: Praktyka to medytacja, a więc droga.
- Tomasz: Uczy dyscypliny.
2. Co czujesz podczas praktykowania( medytacji)?
- Kajtek: Po 5 min.ból,który staram się przezwyciężyć.Po 10 min.czuję jak ból ustępuje i czuję satysfakcję, że są to pierwsze kroki pokonania samego siebie.
- Burczymucha: To samo co poza praktyką,tyle że odczucia są głębsze,bardziej przejrzyste i skondensowane.
- Krystian: Wszystko,od negatywnych do pozytywnych emocji, lęk, spokój, euforię.
- Tomasz: Że jestem.
3. Co dziś sądzisz o swojej przeszłości?
- Kajtek: Moja przeszłość jest lustrem złych wspomnień,jest moim bagażem,który muszę dźwigać,dlatego zacząłem uczestniczyć w (praktyce) zen aby narodzić się ponownie.
- Burczymucha: Myślę,że nie była ani dobra,ani zła,chociaż mogłaby być i lepsza i gorsza. Ale czy wtedy byłbym tym kim jestem dzisiaj?
- Kamil: Uważam,że w niektórych sytuacjach mogłem postąpić inaczej niż postąpiłem.
- Krystian: Poznanie nieznanego,zbieranie wiedzy.
- Tomasz: Jest nieważna.
4. Czy się zmieniłeś? Jak i z jakiego powodu?
- Kajtek: Tak,myślę,że w pewnym stopniu się zmieniłem.Moja przemiana polega na zaglądnięciu w głąb samego siebie.Czuję się lepiej,jestem pozytywnie nastawiony wobec świata i innych ludzi;poprawiłem koncentrację,dostrzegam rzeczy,których nie widziałem wcześniej i o których nie miałem zielonego pojęcia. Kluczem do mojej przemiany jest medytacja „zen” i wiedza,którą posiadłem z książek.Oczywiście jeszcze długa droga przede mną, ale jestem szczęśliwy, że ją w ogóle odnalazłem. Powodem mojej przemiany jestem „Ja sam”.
- Burczymucha: Przybyło lat doświadczenia i wiedzy. No i spojrzałem na świat z innej perspektywy.
- Kamil: Generalnie nie zmieniłem się. Zamknięcie mnie w więzieniu nie zmieniło zasadniczo moich poglądów, charakteru czy zainteresowań.
- Krystian: Tak. Tak jak to było możliwe w więzieniu. Ambicja.
5. Na czym polega wolność?
- Kajtek: Niektórzy ludzie myślą,że odebranie komuś wolności polega na osadzeniu kogoś w zakładzie zamkniętym – jednak moim zdaniem nie trzeba kogoś zamykać,aby był więźniem.A więc wolność jest oczyszczeniem lub oderwaniem się od rzeczywistości, piszę oczywiście o ludziach mojego pokroju.
- Burczymucha: Wolność to stan umysłu.
- Kamil: Wolność według mnie polega na możliwości dokonywania wyborów.
- Krystian:… na tolerancji,zrozumieniu,na większych możliwościach.
6. Za czym najbardziej tęsknisz?
- Kajtek: Najbardziej tęsknię za moim synem i za chwilami,które z nim spędziłem.
- Burczymucha: …rodziną.
- Kamil: Za otwartą przestrzenią i możliwością chodzenia własnymi ścieżkami.
- Krystian: Za mądrością, przestrzenią-naturą,za wolnością, miłością z kobietą,fizyczną i platoniczną.
- Tomasz: Nie tęsknię.
7. Czy więzienie zmienia ludzi?
- Kajtek: Tak,więzienie zmienia ludzi,ale nie zawsze na lepsze.
- Burczymucha: Tak.
- Kamil: Mysle,że więzienie zmienia ludzi,choć zazwyczaj nie wpływa na przewartościowanie ich poglądów. Uświadamia jedynie błędy i pozwala dostrzec co się utraciło.
- Krystian: Negatywnie,tak.Wszystko co na pozytywnie nie jest zasługą kary więzienia.
- Tomasz:: Ludzie się zmieniają niezależnie od tego czy są w więzieniu,ale są tacy,których zmieniło więzienie,taka karma.
8. Co jest w więzieniu największą przyjemnością?
- Kajtek: W moim przypadku największą przyjemnością w tych warunkach jest oderwanie sie od codzienności. Oczywiście mam na myśli „Medytacje” lub „Zen”,to wprowadza mnie w inny stan.Stan ten na początku był nie do zniesienia,a teraz jest największą przyjemnością.Bo przyjemność to nie tylko odczuwanie ulgi,ale także uczucie satysfakcji.
- Burczymucha: : Chwila samotności.
- Kamil: : Dla mnie jest to kontakt z rodzina.
- Krystian: : Medytacja,życzliwość,przyjaźń.
- Tomasz: Jak zawsze,gdy uda się doznać spokoju,palenie kadzideł.
9. Jak widzisz swoją przyszłość?
- Kajtek: : Nie widzę swojej przyszłości,nie zastanawiam się nad tym,bo wychodzę z założenia, że „Najlepszy Dzień to Dzień Dzisiejszy”.
- Burczymucha: Różnie,ale jakby nie było,to chyba nie będę zbytnio narzekał.
- Krystian: Dwie możliwości-wojna i pokój,życie i śmierć.Ale pokój to pokój,wojna to wojna, życie to śmierć,a śmierć to życie.
- Tomasz: Optymistycznie.
10. Jak odczułeś moment odebrania wolności?
- Kajtek: W momencie odebrania wolności czułem strach i żal,ale nie z powodu utraty wolności, lecz przed stratą najbliższych (narzeczonej i dziecka).
- Burczymucha: Strasznie.
- Kamil: Moment odebrania wolności nie był dla mnie specjalnym zaskoczeniem,nie było to jednak pozytywne przeżycie.
- Krystian: Nie pamiętam,abym to czuł,ale poczułem utratę miłości,śmierć duszy.
- Tomasz: Zawsze odczuwam bezmoc.
11. Czy masz kontakt z wolnymi ludżmi,kim oni są , co o Tobie myślą i co Ci dają?
- Kajtek: Tak mam kontakt z wolnymi ludzmi,sa nimi moi Rodzice i przyjaciele,którzy jeżdzili ze mną limuzyna i nie zawahali się wejść ze mną do autobusu,gdy limuzyna zepsuła się.
- Burczymucha: Tak,ale ograniczony.Sa to po prostu wolni ludzie.Myślą o mnie chyba zupełnie coś innego, niż niewolnicy własnej niewiedzy.Dają świadectwo i wiarę w to,że można w tym świecie żyć załkiem całkiem normalnie.
- Kamil: Mam kontakt z wolnymi ludżmi.Są to moja rodzina i znajomi.Ciężko mi powiedzieć co o mnie myślą.Wydaje mi się jednak,że gdyby myśleli o mnie źle, nie utrzymywaliby ze mną kontaktu. Natomiast co mi dają? Myślę,że przyjaźń i dobre słowo.
- Krystian: Tak,znajomi i nieznajomi,jeśli znają, to współczują,jeśli poznają,to się boją lub współczują.
- Tomasz: Z rodziną,dziewczyną,dzieckiem,mamą,bratem-kochają mnie,a ja ich,to cudowne,są ze mną.
Redakcja strony „przebudzeni.org” pragnie wyrazić głębokie podziękowanie Pani Ewie za okazaną współpracę.
<< powrót do strony: Pytania od (i do) Więźniów