Tułaczka
Jak różny jest los człowieka,
Bo nie wie, co go w życiu czeka,
Jednych los łączy, drugich rozdziela,
A me serce wśród murów się poniewiera…
Już wiem, co znaczy smutek,
Już wiem, jak płyną łzy,
Poznałem więzienne mury,
I ciągle zamknięte drzwi.
Tęsknisz o zmroku…
Łezka stoi Ci w oku,
Tęsknisz za tym, co było,
Pragniesz, by to wróciło.
Trudne jest życie w więzieniu,
Tutaj się płacze i szlocha,
Lecz jeszcze trudniejsze,
Bez kogoś, kto Cię kocha.
Kiedy jesteś na wolności,
Nie doceniasz jej piękności.
Lecz gdy trafisz już za kraty,
To dopiero brak rodziny, brak browara,
Wtedy jest prawdziwa kara.